“Sa katotoohan sinasabihan ko kamo, an nagdadangog kan mga tataramon ko, asin nagtutubod sa nagsugo sako, igwa nin buhay na daing kataposan. Dai na siya huhukoman kundi nahale na siya sa kagadanan pasiring sa buhay.
Hale sa langit nahahayag an kaanggotan nin Dios sa mga tawong naggigibo nin karatan asin katampalasan, huli ta an katotoohan tinatahoban kan maraot nindang mga gibo.
Dati mga kaiwal kita nin Dios, alagad ngunyan nagin katood na niya kita dahel kan pagkagadan kan saiyang Aki. Kaya ngunyan, orog na kitang ligtas huli ta buhay si Cristo.
Kaya an mga linaen nin Dios poon pa sa kapinonan, saiyang inapod; an mga inapod niya pinangagin niyang matanos sa saiya saka hinirasan niya kan saiyang kamurawayan.
Kita gabos arog man sainda kaidto; sinunod ta an mga bisyo kan satong laman, an mga kamawotan kan satong hawak saka isip. Huli kaini, maninigo sato kaidto an makuring padusa nin Dios arog kan iba.
asin kun paano nindo hinahalat an pagbalik kan saiyang Aki hale sa langit—si Jesus na binuhay niya liwat, na iyo an maligtas sato sa maabot na makuring kaanggotan nin Dios.
orog pang nakakalinig an dugo ni Cristo, na huli sa daing kataposan na Espiritu, nagdolot kan saiyang buhay bilang daing digtang atang sa Dios, sa paglinig kan satuyang konsyensya sa mga gibong mayo nin halaga tanganing makapaglingkod kita sa Dios na buhay.
Alagad kun nabubuhay kita sa liwanag—siring na an Dios nasa liwanag—may pagkasararo kita, asin an dugo ni Jesus na saiyang Aki an minalinig sato sa gabos na kasalan.