Nagin kaugalean na kan mga aking lalaki ni Job na turno-turnong magbangkete sa saindang harong, asin danay na inaalok ninda an tolo nindang tugang na babae.
Kaya kun alokon ka, tumukaw ka sa pinakamenos na lugar tanganing kun dolokon ka kan nag-alok saimo, sasabihan ka, ‘Katood, madya sa mas marahay na tukawan.’ Dakulang onra mo ini sa atubangan kan gabos na bisita.
Ipinapamibi kong magkasararo logod sinda gabos; siring na ika, Ama, yaon sako asin ako yaon saimo, asin sinda man magin saro sa satuya, tanganing magtubod an kinaban na sinugo mo ako.
Mga tugang, inapod kamo na magin talingkas. Alagad dai nindo gibohon iyan na dahelan na magpadaog kamo sa mga kamawotan kan laman. Kundi magpatarabang-tabang kamo dahel sa pagkamoot.
Huli sa pakisumaro ta ki Cristo Jesus, mayong kalaenan kun pagkaniserkomsisyonado man o bako an tawo; an mahalaga iyo na igwa siya nin pagtubod dahel sa pagkamoot.
Dai kamo maggibo nin anoman para sana sa sadiring karahayan o tanganing maghambog; kundi sa kapakumbabaan, ibilang nindo na mas marahay an iba ki sa saindo.
Mga tugang, dapat nyamong pasalamatan an Dios sa gabos na oras para saindo. Maninigong gibohon mi ini, huli ta orog na nagkokosog an saindong pagtubod asin nag-oorog an pagkaminootan nindo.
Ngunyan na malinig na an saindong buhay huli sa pagkuyog kan katotoohan, dangan igwa na kamo nin tunay na pagkamoot sa kapwa nindo mga paratubod, magkaminorootan kamo nin tudok sa puso.
Siring man, kamong mga hoben dapat magpasakop sa mga gurang saindo. Kamo gabos magpatarabang-tabang na may kapakumbabaan, huli ta nasasabi sa kasuratan, “Habo an Dios sa mga mapaabaw-abaw, alagad benebendisyonan niya an mga mapakumbaba.”
Putikon an siisay man na nagsasabi, “Namomotan ko an Dios,” alagad naoongis sa tugang niya. Kun dai niya namomotan an saiyang tugang na nahihiling niya, paano niya mamotan an Dios na dai niya nahihiling?