“Kun magkasala sinda saimo, huli ta mayo nin tawo na dai nagkakasala, asin sa kaanggotan pabayaan mo sindang madaog saka mabihag kan saindang mga kaiwal sa harayo o haraning lugar,
“Kun magkasala sinda tumang saimo—huli ta mayo nin tawo na dai nagkakasala—asin sa kaanggotan pabayaan mo sindang madaog kan kaiwal kaya nadara sindang bihag sa ibang daga,
An lolong nagsasabi sa saiyang puso, “Mayo man nin Dios!” Sinda gabos marompot asin naggigibo nin mga maraot, mayong natada maski saro na naggigibo nin matanos.
Gabos kita siring sa karnero na nagkawarara, an lambang saro sato naglakaw sa sadiring dalan. Alagad sa saiya pinahugpa nin Kagurangnan an padusa, an padusa na dapat kita kuta an mag-ako.
Gabos kami nagkasala; maati maski an pinakamarahay ming gibo. Huli kan samong mga kasalan nakakaagid kami sa mga dahon na naaalang asin ipinapalid kan doros.
Kita gabos nakakaginibo nin mga sala. An tawong dai nasasala sa saiyang pagtaram sarong tawong perpekto; nakakapugol man siya kan saiyang bilog na pagkatawo.
Naghale si Jonatan sa dakulang kaanggotan; dai siya nagkakan nin ano man kan ikaduwang aldaw kan Pyesta kan Gimata nin Bulan; namondo siya nin marahay para ki David, huli ta sinopog siya kan saiyang ama.