Nagpadagos si Abraham, “Patawada ako, Kagurangnan, ta nangahas akong makiolay saimo, ako na saro sanang tawo asin mayo nin deretso na magsabi nin ano man.
Dangan nagkua nin kabokabo hale sa daga an Kagurangnan Dios; pinorma niyang tawo asin hinangosan sa dungo kan hinangos nin buhay asin an tawo nagin sarong buhay na linalang.
Dai mo na daw ako mapapatawad kan sakong kasalan? Dai mo na daw malilingawan an sala kong ginibo? Huli ta madali na akong magadan; hahanapon mo ako, alagad dai mo ako makukua.”
Kaya hilom na nanuga sako si Hadeng Zedekias, “Minasumpa ako sa buhay na Dios, an Dios na nagtao sato nin buhay, na dai taka ipapagadan o itatao sa mga tawo na boot gumadan saimo.”
Iyo ini an mensahe dapit sa Israel hale sa Kagurangnan, an Kagurangnan na nagbiklad kan kalangitan, naglalang kan kinaban, asin nagtao nin buhay sa tawo. Nagsasabi siya,
Alagad nagdapa sa daga si Moises saka si Aaron, dangan nagsabi, “O Dios na kagtao nin buhay sa gabos, kun nagkakasala an saro katawo, maaanggot ka daw sa bilog na komunidad?”
Nagdolok kamo sa katiriponan kan mga panganay nin Dios na an mga ngaran nasusurat sa langit. Nagdolok kamo sa Dios, na iyo an hukom kan gabos na tawo; nagdolok man kamo sa mga espiritu kan mga matanos na tawong nagin banal.
Dinidisiplina kita kan satong mga ama sa daga kaya ginagalangan ta sinda. Ano pa daw kun kita magpasakop sa Ama na yaon sa langit ngani kitang mabuhay!