An mga kasabihan nin mga madonong kabaing sa mga mapanas na sugkod na ginagamit kan mga pastor sa pag-alaw kan karnero, asin an mga tiniripon na talinhaga magdadanay arog sa mga pako na nakatadom nin marahay. Ini gabos itinao nin Dios, an iyo-iyong Pastor nyato gabos.
Mag-isip ka ngona bago ka magtaram; dai ka tolos-tolos manuga sa Dios, huli ta an Dios nasa langit, mantang ika nasa daga. Kaya dai ka magtaram nin sobra sa dapat mong itaram.
Hare pagtugot na an saimong mga tataramon iyo an magdara saimo sa kasalan, tanganing dai ka magsabi sa sugo nin Dios na dai mo man idto tinutuyo. Tano ta papaanggoton mo an Dios asin ipaparaot mo saiya an saimong pinagpagalan?
Mas marahay an magdangog sa maluway na mga tataramon nin sarong madonong na tawo, ki sa magdangog sa kurahaw nin sarong pamayo sa sarong konseho nin mga lolong.
An marahay na tawo, marahay man an gibo huli ta pano nin karahayan an saiyang puso; an maraot na tawo, maraot man an gibo huli ta pano nin karatan an saiyang puso.
Dangan sinabihan kan hade an sorogoon na ini, ‘Maraot kang sorogoon! Papadusahan taka siring sa itinaram mo! Aram mo palan na maisip ako, kinukua ko an bako kong pinagpagalan saka nag-aani kan bako kong itinanom;
Dai kamo maggamit nin mga tataramon na makakaraot, gamiton nindo an mga tataramon na makakapakarahay saka tama sa panahon, nganing pakinabangan kan mga makakadangog.