Ika an nakakaaram na an saimong ama asin an saiyang mga tawohan mga maiisog na lalaki; siring sinda kaisog sa sarong ina nin mga oso na hinabonan nin saiyang mga ogbon duman sa oma. Paralaban an saimong ama asin dai nakikisumaro sa saiyang mga tawohan pagkabanggi.
An Jerusalem binaak kan hade nin Babilonia dangan kinakan. Binayaan niya iyan na mayo nin laog arog sa sarong tapayan; arog siya sa sarong sawa na huminalon kaiyan. Kinua niya an saiyang nagustohan dangan itinapok an iba.
Haen na ngunyan an syudad na kaidto arog sa lungib nin mga leon, saen binabahog an mga ogbon na leon, na dinudumanan kan mag-agom na leon, saen ligtas an saindang mga ogbon?
“Ako an saimong kaiwal!” an itinataram nin Kagurangnan nin mga hukbo. “Susuloon ko an saimong mga karwahe. Magagadan an saimong mga soldados sa gera, asin kukuahon ko saimo an gabos na kinua mo sa iba. Dai na nanggad madadangog an tingog kan saimong mga sugo.”