Dai kamo magduko sa mga dios-dios o magsamba sa sainda, huli ta ako an Kagurangnan na saindong Dios, sarong maimon na Dios. Pinapadusahan ko an mga naoongis sako pati an saindang mga aki sagkod sa ikatolo saka sa ikaapat na henerasyon.
Inootob ko an sakong panuga sa ribo-ribong henerasyon asin pinapatawad ko an karatan saka an kasalan; alagad sakuyang papadusahan an mga aki saka mga makoapo sagkod sa ikatolo asin sa ikaapat na henerasyon huli sa mga kasalan kan saindang mga magurang.”
An Kagurangnan minaluwas siring sa sarong paralaban; andam asin boot makigera. Minakurahaw siya bilang tanda nin pagsalakay; ipinapahiling niya an saiyang kapangyarihan laban sa saiyang mga kaiwal.
Pagmata, O Jerusalem! Pagmata asin pagbangon! Ininom mo an kalis nin padusa na ipinainom saimo nin Kagurangnan sa saiyang kaanggotan; inubos mo iyan, dangan ika nagsasayasay.
Sa lambang kanto kan tinampo an mga aki mo nagkakapurukan sa kaluyahan; garo sinda mga usa na nagkadarakop sa litag kan paraayam. Namatean ninda an kosog kan kaanggotan nin Dios.
An Kagurangnan, an Dios nin Israel, nagtaram sako, “Uya an kalis na pano kan sakong kaanggotan. Darahon mo ini sa gabos na nasyon na papadumanan ko saimo saka painomon mo sinda.
Tibaad mamibi sinda sa Kagurangnan asin talikodan ninda an maraot nindang pamumuhay huli ta pinatakot nin Kagurangnan an saiyang banwaan kan saiyang nakakatakot na kaanggotan asin kabangisan.”
Otoba an tipan nindo sako, an saindong Kagurangnan, asin italaga nindo an saindong buhay sa paglingkod sako. Kun dai nindo gibohon iyan, an kaanggotan ko maglalaad siring sa kalayo huli kan mga maraot na bagay na saindong ginibo. Maglalaad iyan, asin mayo nin siisay man na makakasigbo kaiyan.”
Kumurahaw kamo nin panggagana laban saiya sa palibot kan syudad! Nagsuko na an Babilon; bagsak na an saiyang bantayan asin rumpag na an saiyang mga kudal. Huli ta iyo ini an pagbalos ko. Balosa nindo siya; giboha nindo saiya an ginibo niya sa iba.
“Kaya magpropesiya ka manongod sa daga nin Israel asin sabihan mo an mga bukid saka mga bulod, an mga ampas saka mga kapantayan, na ini an itinataram ko, an Kagurangnan Dios: Nagtataram akong igwa nin maimon na kaanggotan, huli ta nagtios kamo kan mga pagtuyatuya kan mga nasyon.
Nagtaram an Kagurangnan Dios, “Alagad ngunyan maheherak ako sa kapagarakian ni Jacob, sa banwaan nin Israel, asin papauswagon ko giraray sinda. Iingatan ko an banal kong ngaran.
“An gabat kan sakong kaanggotan mamamatean mo sagkod na makontento ako. Kun mangyari na an gabos na ini, maaaraman mo na ako, an Kagurangnan, an nagtaram saimo huli ta anggot ako sa saimong bakong pagkamaimbod.
An mga nasa harayo maghehelang dangan magagadan; an mga nasa harani magagadan sa gera; an matatada magagadan sa gutom. Mamamatean ninda an gabat kan sakuyang kaanggotan.
Mamamatean ninda an gabat kan sakuyang kaanggotan. Dai ko sinda paliligtason o maheherakan. Maski magkurahaw pa sinda sa saindang pagpamibi sa sako, dai ko sinda dadangogon.”
Mayo nin ibang dios na arog saimo, Kagurangnan; pinapatawad mo an kasalan kan mga natada sa saimong banwaan. Dai ka naanggot sagkod pa man, kundi nawiwili ka sa pagpahiling sa samo kan saimong danay na pagkamoot.
dangan sinabihan ako kaini na ipahayag ko an itinaram kan Kagurangnan nin mga hukbo: “Namomotan ko nin marahay asin igwa ako nin pagmakulog sa Jerusalem, an sakong banal na syudad.
“Haloy ko nang minawot na tabangan an Jerusalem huli sa dakula kong pagkamoot sa saiyang mga namamanwaan, sarong pagkamoot na nagin dahelan kan pagkaanggot ko sa saiyang mga kaiwal.
“Huli kan ginibo ni Finehas, dai na ako anggot sa banwaan nin Israel. Dai siya nagtugot na pagsambahon an ibang dios kundi ako sana, kaya dai ko sinda inubos sa sakuyang kaanggotan.
Namomotan kong mga tugang, dai nanggad kamo magbalos; pabayaan nindong an kaanggotan nin Dios an magbalos, huli ta nasusurat, “Sako an pagbalos, ako an mabayad, an sabi nin Kagurangnan.”
Huli ta siya sorogoon nin Dios na naglilingkod para sa ikakarahay mo. Alagad kun maraot an gibo mo, dapat kang matakot saiya huli ta may kapangyarihan siya sa pagpadusa saimo. Sorogoon siya nin Dios asin dara niya an padusa nin Dios sa mga tawong maraot an gibo.
Nagsabi si Josue sa mga Tawo, “Alagad tibaad dai kamo makapaglingkod sa Kagurangnan. Siya sarong Dios na banal; sarong maimon na Dios. Dai niya mapapatawad an saindong mga kasalan asin kasombikalan.
Kaya an Kagurangnan tataong magligtas kan mga tawong diosnon sa mga pagbalo sainda, dangan tataong magpadusa sa mga maraot na tawo sagkod sa Aldaw nin Paghukom.