13 An pagkatakot sa Kagurangnan iyo an pagkaongis sa karatan; ikinakaongis ko an kapalangkawan asin an kapaabaw-abawan, an mga karatan saka an mga bikong tataramon.
Nagsasabi an Kagurangnan, “Papadusahan ko an kinaban asin an gabos na maraot huli kan saindang mga kasalan. Ibababa ko an gabos na mapaabaw-abaw asin papadusahan ko an gabos na mapalangkaw saka makuri.
Kaongisan nindo an maraot, kamotan an tama, asin papagdanayon an hustisya sa mga hukoman; tibaad pa maherakan nin Kagurangnan an mga tawo sa nasyon na ini na nagkakaburuhay pa.
Itinao na nin Kagurangnan, an Dios nin mga hukbo, an patanid na ini: “Ikinakaongis ko an kapalangkawan kan banwaan nin Israel; ikinakauyam ko an magagayon nindang mga harong. An saindang pangenot na syudad saka an gabos na yaon diyan itatao ko sa kaiwal.”
Alagad masarig an pundasyon na ibinugtak nin Dios, asin nasusurat sa ibabaw kaiyan an mga tataramon na ini: “Midbid nin Kagurangnan an mga tawong sadiri niya” asin, “An siisay man na nag-aapod sa ngaran nin Kagurangnan kaipuhan maglikay sa karatan.”
Siring man, kamong mga hoben dapat magpasakop sa mga gurang saindo. Kamo gabos magpatarabang-tabang na may kapakumbabaan, huli ta nasasabi sa kasuratan, “Habo an Dios sa mga mapaabaw-abaw, alagad benebendisyonan niya an mga mapakumbaba.”
Ontoka an saindong kapaabaw-abawan; ontoka an saindong kahambogan. Huli ta an Kagurangnan sarong Dios na nakakaaram, gabos na gibo nin tawo saiyang hinuhukoman.