Nagsayuma si Jose asin nagsabi, “Dai na naghahadit an sakong kagurangnan kan manongod digdi sa harong huli ta uya ako. Ginibo niya akong parapamahala kan gabos niyang pagsadiri;
Pwede akong padusahan o sagweon nin tawong matanos sa pagkaherak; alagad dai ako maako nin kaomawan sa kamot kan tampalasan, huli ta danay akong namimibi tumang sa saindang karatan.
Nakua ko na orog na mapait ki sa kagadanan an babae, na an saiyang pagkamoot arog sa sarong siod asin sa sarong hikot; dangan an saiyang mga kamot na pangkugos arog sa mga kadena. An lalaki na nakakapawili sa Dios makakadulag saiya; alagad an parakasala madadakop niya.
Simbagon nindo sinda nin, “Dangoga an itinutukdo saindo nin Kagurangnan! Dai kamo magdangog sa mga nakikiolay sa mga gadan—dai magbubunga nin marahay an sasabihon ninda saindo.”
Dangan tinaraman ako nin Kagurangnan na magsabi sa mga tawo, “Paghinanyog! Ako, an Kagurangnan, nagtatao saindo nin pagpipilian: an dalan pasiring sa buhay o an dalan pasiring sa kagadanan.
Kaya nag-orog an samong pagsarig sa mga ipinahayag kan mga propeta. Marahay para saindo na pahalagahan an pahayag na iyan—iyan garo sarong ilawan na nagliliwanag sa madiklom na lugar, sagkod na magbanaag an Aldaw asin magliwanag an bitoon na makaaga sa saindong mga puso.
Kaya giromdoma an ginikanan mo kan ika nahulog! Magbakle ka dangan gibohon mo giraray an dati mong ginigibo kaidto. Ta kun dai ka magbakle, madiyan ako asin hahaleon ko an saimong kandelero sa namumugtakan kaiyan.