“Bako ako an nagpaparibok sa Israel,” an simbag ni Elias, “kundi ika asin an saimong ama. Huli ta linalapas mo an mga pagboot nin Kagurangnan asin sinasamba mo si Baal.
Alagad nagduman si Esther sa hade asin nagpaluwas an hade nin nasusurat na mga pagboot na gibohon ki Haman an maraot na plano kaini laban sa mga Judio. Binitay siya saka an saiyang mga aking lalaki.
Napapalibotan ako nin dai mabilang na karatan. Inabot na ako kan sakong mga kasalan, asin dai na ako nakakamaan. Mas dakul sinda ki sa buhok kan sakong payo, kaya pinanluluya an sakong puso.
Pwede kang magsabi, “Dai ako dapat makiaram,” alagad nakakaaram an Dios asin naghuhukom kan nasa saimong puso. Aram iyan kan Dios na nagmamasid saimo. Babalosan ka niya sosog sa saimong ginigibo.
Nakua ko na orog na mapait ki sa kagadanan an babae, na an saiyang pagkamoot arog sa sarong siod asin sa sarong hikot; dangan an saiyang mga kamot na pangkugos arog sa mga kadena. An lalaki na nakakapawili sa Dios makakadulag saiya; alagad an parakasala madadakop niya.
An saimong karatan iyo an mapadusa saimo dangan an pagtalikod mo sako iyo an makondenar saimo. Maaraman mo kun gurano kapait asin karaot an pagtalikod sako, an Kagurangnan na saimong Dios, pati an dai mo pagdanay na maimbod sako. Ako, an Kagurangnan, an Dios nin mga hukbo, an nagtaram.”
“Itinala niya an sakong mga kasalan dangan iginakod sa sarong sakal, na ibinugtak sa sakuyang abaga, na nagin dahelan kan sakong panluluya. Itinao ako nin Kagurangnan sa kamot kan mga kaiwal, na dai ko kayang labanan.
Alagad kun dai nindo gibohon an saindong panuga, pinapatanidan ko kamo na magkakasala kamo sa Kagurangnan. Tandaan nanggad nindo; papadusahan kamo huli kan saindong kasalan.
An matrimonyo dapat galangan nin gabos, saka dai nindo pagdigtaan an saindong pagkainagoman; huli ta huhukoman nin Dios an mga marigsok saka mga parasambay.