Nagsabi si Absalom asin an gabos na Israelita, “Mas marahay an hatol ni Husai ki sa hatol ni Ahitofel.” Pinangyari nin Kagurangnan na dai pagsunodon an marahay na hatol ni Ahitofel, tanganing kapahamakan an mag-abot ki Absalom.
Alagad nagduman si Esther sa hade asin nagpaluwas an hade nin nasusurat na mga pagboot na gibohon ki Haman an maraot na plano kaini laban sa mga Judio. Binitay siya saka an saiyang mga aking lalaki.
Poon sa kapinonan ipinahayag ko an kataposan; haloy nang panahon na naghula ako kan mangyayari. Nasambit kong mangyayari an sakong mga plano asin ootobon ko an gabos kong katuyohan.
Dai nanggad mangyayari an nasa isip nindo—na kamo makaarog sa ibang mga nasyon, sa mga tawong nag-eerok sa ibang lugar asin nagsasamba sa mga kahoy saka sa mga gapo.
An mga tawo sa daga hinihiling niya na mayo nin halaga; an mga anghel sa langit saka an mga tawo sa daga nasa irarom kan saiyang kabotan. Mayo nin makakasalungat kan saiyang kabotan o makakahapot saiya nin, ‘Ano an ginigibo mo?’
An gabos na bagay nahahaman sosog sa plano asin kabotan nin Dios; huli ki Cristo, pinili niya kami na magin sadiri niyang banwaan dahel sa sadiri niyang katuyohan, na dati niya nang inisip poon pa sa kapinonan.
Nasasabi pa sa kasuratan, “Iyo ini an gapong masisingkogan nin mga tawo, an gapong makakapatumba sainda.” Nasingkog sinda huli ta dai sinda nagtubod sa tataramon nin Dios; iyo ini an itinalaga para sainda.
Huli ta may nagkapirang tawo na dai nagtutubod sa Dios an hilom na nakaayon sato, mga tawo na kaidto pa nakatalaan nang hukoman, mga mayong dios na ginigibong karompotan an biyaya nin satuyang Dios, asin isinisikwal ninda si Jesu-Cristo, an iyo sanang Kagrogaring saka Kagurangnan ta.