“Madatong ako,” an sabi nin Kagurangnan, “huli ta an mga dukha nasasakitan, an mga nangangaipo nag-aagrangay. Tatawan ko sinda nin kaligtasan na saindang pinaglalaoman.”
Alagad embes na gibohon nindo iyan, nagtanom kamo nin karatan asin nag-ani kan bunga kaiyan. Kinakan nindo an bunga kan saindong mga kaputikan. “Huli ta nagsarig kamo sa saindong mga karwahe asin sa dakul nindong soldados,
Kaya bakong makangangalas kun an saiyang mga sorogoon magsagin-sagin man tanganing mahiling na garo sinda mga sorogoon nin katanosan. Kun ano an saindang mga gibo iyo man an saindang magigin kataposan.
Para sa mga napapahamak, iyan sarong parong na nakakagadan; alagad para sa mga iliniligtas, iyan sarong mahamot na parong na nagtatao nin buhay. May makakagibo daw kaini?
Dai kamo maggamit nin mga tataramon na makakaraot, gamiton nindo an mga tataramon na makakapakarahay saka tama sa panahon, nganing pakinabangan kan mga makakadangog.
Halangkaw sindang manaramtaram alagad mayong laog; dinadagka ninda sa paagi kan mga karompotan nin laman an mga dai pa nahaloy na makasuhay sa kaibahan kan tawong sala an pamumuhay.