“Nagtatangis ako para saimo, tugang kong Jonatan; namotan taka nin marahay! Makangangalas an saimong pagkamoot sako, orog pa ki sa pagkamoot nin mga babae.
Alagad nagsimbag si Ittai, “Mahal na hade, isinusumpa ko saimo sa ngaran kan buhay na Kagurangnan na danay akong maiba saimo minsan saen, sa buhay man o sa kagadanan.”
Kun mag-alo ka sa panahon na siring kaini, may maabot na tabang sa mga Judio hale sa langit, dangan ikakaligtas sinda, alagad magagadan ka asin mapapara an pamilya kan saimong ama. Alagad siisay an nakakaaram na tibaad nagin reyna ka para sa panahon na ini?”
Huli ta siya an naglilinig sa mga tawo kan saindang kasalan saka an mga nalinigan na igwa nin sarong Ama. Kaya dai nasosopog si Jesus na apodon sindang tugang.
Alagad nagsimbag si Ruth, “Dai mo ako pagsabihan na bayaan taka; tugote akong umiba saimo. Saen ka man magduman, maduman ako; saen ka man mag-erok, duman ako maerok. An saimong banwaan magigin banwaan ko, asin an saimong Dios magigin sakuyang Dios.
Maduman ako asin matindog sa kataed kan sakong ama duman sa oma na pagtatagoan mo dangan kakaolayon ko siya manongod saimo. Kun may maaraman ako, isasabi ko saimo.”