Siya siring sa sarong kahoy na nagtatalubo sa kataed nin tubig na nagbubulos, na minabunga sa tamang panahon, asin dai naaalang an mga dahon. Minauswag siya sa gabos niyang gibo.
Hare pagbugtakan an saindong pagsarig sa dahas; hare paglaom sa panghahabon; maski pa magdakul an saindong kayamanan, an saindong puso dai nindo ibugtak diyan.
Magigin matanos an saimong namamanwaan, asin sasadirihon ninda an daga sagkod lamang. Ako an nagtanom sainda, an naggibo sainda, tanganing ipahayag ninda an sakong kamurawayan.
Arog siya sa sarong kahoy na nagtatalubo harani sa sapa, na an mga gamot pasiring sa tubig. Dai ini natatakot sa pag-abot kan tig-init, huli ta nagdadanay na berde an saiyang mga dahon; mayo ini nin kahaditan kun mayo nin uran; padagos ining namumunga.
Pagbotan mo an mga mayaman sa kinaban na ini na dai sinda magin mapaabaw-abaw; dai sinda magsarig sa mga bagay na dai malalaoman arog baga kan kayamanan, kundi magsarig sa Dios na matinao sato kan gabos na bagay para sa satong kaogmahan.