Paghumare sa pagsimbag sako, Kagurangnan! Pinanluluya an sakuyang espiritu! Hare pagtagoa sako an lalawogon mo, tibaad makaarog ako sa mga nahulog sa lulubngan.
Huli ta mayo nin katotoohan sa saindang ngoso; karatan an nasa saindang puso. An saindang halonan sarong bukas na lulubngan; an saindang dila pano nin kaputikan.
Masimbag siya hale sa langit, asin ililigtas ako; sosopogon niya an mga nang-aapi sako. Ipapahiling nin Dios an danay niyang pagkamoot asin an saiyang pagkamaimbod.
An Jerusalem binaak kan hade nin Babilonia dangan kinakan. Binayaan niya iyan na mayo nin laog arog sa sarong tapayan; arog siya sa sarong sawa na huminalon kaiyan. Kinua niya an saiyang nagustohan dangan itinapok an iba.
An gabos mong kaiwal nag-olog-olog saimo nagtutuyatuya, asin nagpaparagot nin ngipon mantang nagkukurahaw, “Narumpag mi siya! Iyo ini an aldaw na satong pinagparahalat!”
Arog sa sarong kaiwal, rinaot nin Kagurangnan an Israel. Rinaot niya an mga palasyo saka an mga bantayan; an kamondoan asin an panambitan kan mga taga Juda saiya pang dinagdagan.
Nagbuka an daga dangan hinalon sinda. Nagadan sinda kaiba si Kora asin an mga kairiba niya kan masulo an dos syentos singkwentang kalalakihan; sinda nagin sarong patanid para sa mga tawo.
An saindang halonan sarong bukas na lulubngan, ginagamit ninda an saindang dila sa pagdaya. Mga mararang tataramon, na garo rara nin halas, an nagluluwas sa saindang ngoso;