Mantang nagtutukaw si Jesus sa Bukid nin mga Oliba, duminolok saiya an mga disipulo asin naghapot na mayong ibang nakakadangog, “Sabihi kami kun nuarin ini mangyayari asin kan tanda kan pagbalik mo dangan kan kataposan kan panahon.”
Mantang nagdadangog ki Jesus an mga tawo, nag-osipon siya nin sarong parabola. Harani na siya sa Jerusalem, kaya naghona an mga tawo na madali nang mahayag an Kahadean nin Dios.
Huli ta nagtalaan an Dios nin sarong aldaw na huhukoman niya an kinaban sa katanosan, sa paagi nin sarong tawo na pinili niya. Ini pinatotoohan niya sa gabos kan buhayon niya liwat an tawong iyan!”
Dapat siyang magdanay sa langit sagkod na umabot an panahon na bagohon an gabos na bagay, siring sa sinabi nin Dios sa paagi kan saiyang mga banal na propeta kaidtong panahon.
na dai tolos kamo maribong o mahandal huli kan osipon na nag-abot na an Aldaw nin Kagurangnan, sa paghona na ipinagpropesiya mi iyan, ipinaghulit, o sinurat.
Dangan matunga an Maraot, alagad gagadanon siya kan hinangos kan Kagurangnan na Jesus asin tutunawon siya kan saiyang mamurawayon na pagpahiling sa oras nin saiyang pagdatong.
Siring man si Cristo inatang saro sanang beses para sa paghale kan mga kasalan kan dakul na tawo. Maabot siya giraray, bako nang sa paghale kan kasalan, kundi sa pagligtas kan mga naghahalat saiya.
Hilinga! Nagdadatong si Cristo na nasa panganoron! Mahihiling siya kan gabos maski kaidtong mga guminarod saiya. Gabos na tawo sa kinaban maghahaya dahel saiya. Mangyayari nanggad ini!