Papadakulon ko siring sa mga bitoon sa kalangitan an saimong mga kapagarakian asin itatao ko sa sainda an bilog na teritoryong ini. Sa paagi ninda, bebendisyonan ko man an gabos na nasyon sa daga.
Maabot an panahon na papadakulaon asin papagayonon nin Kagurangnan an gabos na tinanom sa Israel. Mawiwilihan asin ipag-oorgulyo kan mga matatadang mga tawo an bunga kan daga.
Pagkarumpag, pagkarumpag! Iyo, ipaparumpag ko an syudad. Alagad dai ini mangyayari sagkod na dumatong an saro na pinili ko na igwa nin deretso sa pagpadusa sa syudad. Sa saiya itatao ko an deretsong ini.
Sarong hade na arog ki David na sakuyang sorogoon an magigin hade ninda. Magkakasararo sinda sa irarom kan pamamayo nin sarong hade asin maimbod na kukuyogon ninda an sakuyang mga togon.
Alagad madatong an panahon na an banwaan nin Israel mabalik sa Kagurangnan na saindang Dios asin sa sarong kapagarakian ni David na saindang hade. Dangan magkakaigwa sinda nin takot sa Kagurangnan asin maako sinda kan saiyang marahay na mga regalo.
Alagad makakaligtas an nag-aapod sa ngaran nin Kagurangnan. Sosog sa itinaram nin Kagurangnan, ‘An iba sa Jerusalem makakadulag; an sakong pinili makakatagal.’”
Nagsasabi an Kagurangnan, “Betlehem Efrata, ika an pinakasadit na banwa sa Juda, alagad hale sa saimo maluwas para sa sako an saro na iyo an magigin lider nin Israel, na an ginikanan masososog pa sa mga suanoy na panahon.”
Ipapahiling mo sa saimong banwaan, an mga kapagarakian ni Abraham asin ni Jacob, an saimong kaimbodan saka danay na pagkamoot, siring sa ipinanuga mo sa samong mga ginikanan kaidtong panahon.
“Pag-abot kan panahon na iyan,” nagtataram an Kagurangnan nin mga hukbo, “bubukasan an sarong burabod tanganing linigan kaini kan saindang kasalan saka karigsokan an mga kapagarakian ni David asin an mga nag-eerok sa Jerusalem.
Nagtataram an Kagurangnan nin mga hukbo, “Pagmata, espada, asin salakaya an pastor na nagtatrabaho para sa sako! Gadana siya tanganing magkawararak an mga karnero. Sasalakayon ko an sakong banwaan
Taraman mo siya na an Kagurangnan nin mga hukbo nagsasabi, ‘An lalaking inaapod An Sanga magtatalubo sa namumugtakan niya asin iyo an mapatindog giraray kan Templo nin Kagurangnan.
Pag-ogma, pag-ogma, banwaan nin Sion! Pagkurahaw sa kaogmahan, kamong mga taga Jerusalem! Hilinga, an saindong hade maabot na sa saindo! Maabot siyang mapandaog saka mapanggana, alagad mapakumbaba asin naglulunad sa sarong asno— sa sarong torilyo, na ogbon nin sarong asno.
Nagsisimbag an Kagurangnan nin mga hukbo, “Ipapadara ko an sakong sugo sa pag-andam kan dalan para sako. Dangan an Kagurangnan na saindong hinahanap bigla na sanang matunga sa saiyang Templo. Maabot an sugo na haloy na nindong mawot na mahiling asin ipapahayag niya an sakong tipan.”
Alagad sa saindo na nagkukuyog sa sako, masirang sa saindo arog kan aldaw an sakong nakakaligtas na kapangyarihan, asin magdadara iyan nin kaomayan arog kan saldang kan aldaw. Magigin talingkas asin maogma kamo siring sa mga ogbon nin baka na pinaluwas sa toril.
Kan mahiling ni Pablo na an nagkapira sa konseho mga Saduceo asin an iba mga Fariseo, nagkurahaw siya, “Mga tugang! Saro akong Fariseo, gikan sa pamilya nin mga Fariseo. Sinisiyasat ako ngunyan digdi huli sa sakong paglaom na an mga gadan bubuhayon liwat!”
pwera kan sarong bagay na ikinurahaw ko kan umatubang ako sainda: ‘Hinuhukoman nindo ako ngunyan huli ta minatubod ako na an mga gadan mabubuhay liwat.’”
Iyo ini an dahelan kun tadaw ta hinagad ko na mahiling kamo asin makipag-olay saindo. Nakakadenahan ako dahel saiya, na iyo an paglaom kan mga Israelita.”
Huli ta sinasabihan ko kamo, na si Cristo nagin sarong sorogoon kan mga Judio tanganing ipahiling na maimbod an Dios sa pag-otob kan panugang itinao niya sa mga ginikanan ninda,
Alagad kan umabot na an tamang panahon, sinugo nin Dios an sadiri niyang Aki, ipinangaki nin sarong babae dangan nabuhay sa irarom kan Katogonan kan mga Judio.
mantang naghahalat kita kan paladan na Aldaw na satong linalaom, an pag-abot kan kamurawayan kan satong dakulang Dios asin Paraligtas na si Jesu-Cristo.