An mga tawo sa daga hinihiling niya na mayo nin halaga; an mga anghel sa langit saka an mga tawo sa daga nasa irarom kan saiyang kabotan. Mayo nin makakasalungat kan saiyang kabotan o makakahapot saiya nin, ‘Ano an ginigibo mo?’
Pakatapos kan mga pangyayaring ini, nagdesidir si Pablo na maglibot sa Macedonia asin Grecia bago magduman sa Jerusalem. Nagsabi siya, “Paghale ko sa Jerusalem kaipuhan magduman ako sa Roma.”
Sunod na banggi, nagtindog an Kagurangnan sa kataed ni Pablo saka nagsabi, “Dai ka matakot! Nagpatotoo ka dapit sako digdi sa Jerusalem; siring man an dapat mong gibohon duman sa Roma.”
Kun nakaginibo ako nin krimen na huli kaiyan dapat akong gadanon, aakoon ko an kagadanan. Alagad kun daing katotoohan an mga sumbong ninda tumang sako, dai ako pwedeng itao sainda nin siisay man. Maapelar ako ki Cesar.”
Kan mapag-oyonan na magsakay kami pasiring sa Italia, inentrega ninda si Pablo saka an iba pang mga bilanggo ki Julio, sarong opisyal kan hukbong Romano na inaapod “An Tropa ni Augusto.”
An minamawot ko asin linalaom iyo na dai nanggad ako magkulang sa sakong katongdan kundi magin maisog sa gabos na oras, orog na ngunyan, tanganing an bilog kong pagkatawo, sa buhay o sa kagadanan, makatao nin kaomawan ki Cristo.