11 Sunod na banggi, nagtindog an Kagurangnan sa kataed ni Pablo saka nagsabi, “Dai ka matakot! Nagpatotoo ka dapit sako digdi sa Jerusalem; siring man an dapat mong gibohon duman sa Roma.”
Nagsasabi an Kagurangnan, “Maski sadit asin maluya ka, Israel, dai ka matakot; tatabangan taka. Ako, an banal na Dios nin Israel, iyo an nagliligtas saimo.
Kun mag-agi ka sa hararom na katubigan, kaibahan mo ako; dai ka madadaog kan saimong mga kasakitan. Kun mag-agi ka sa kalayo, dai ka masusulo; dai ka maaano kan mga masakit na pagbalo.
Poon sa kapinonan ipinahayag ko an kataposan; haloy nang panahon na naghula ako kan mangyayari. Nasambit kong mangyayari an sakong mga plano asin ootobon ko an gabos kong katuyohan.
Dinara saiya kan nagkapirang tawo an sarong lalaking paralitiko na nakahigda. Kan mahiling ni Jesus an saindang makosog na pagtubod, sinabihan niya an paralitiko, “Aki ko, pakosoga an boot mo! Pinapatawad na an mga kasalan mo.”
huli ta igwa pa ako duman nin limang tugang na lalaki. Padumanon mo siya nganing patanidan sinda, ta tibaad makadigdi man sinda sa lugar na ini nin kasakitan.’
Sinabi ko ini saindo tanganing magkaigwa kamo nin katoninongan huli kan saindong pakikisumaro sako. Magkakaigwa kamo nin kasakitan digdi sa kinaban; alagad pakosoga an saindong boot, huli ta nadaog ko an kinaban!”
Pakatapos kan mga pangyayaring ini, nagdesidir si Pablo na maglibot sa Macedonia asin Grecia bago magduman sa Jerusalem. Nagsabi siya, “Paghale ko sa Jerusalem kaipuhan magduman ako sa Roma.”
Nahiling ko an Kagurangnan na nagsabi sako, ‘Maghidali ka! Maghale ka tolos sa Jerusalem, huli ta dai aakoon kan mga tawo digdi an saimong sasabihon dapit sako.’