3 Sarong hapon, mag-aalas tres na kaidto, nagkaigwa siya nin bisyon: malinaw niyang nahiling an sarong anghel nin Dios na naglaog sa namumugtakan niya dangan nag-aapod saiya, “Cornelio!”
Pinipili taka tanganing tabangan mo an sakong sorogoon na Israel, an banwaan na sakong pinili. Tinawan taka nin dakulang onra, maski dai mo pa ako namimidbidan.
Kan mag-aalas tres na, nagkurahaw si Jesus nin makosog, “Eli, Eli, lema sabactani?” na an boot sabihon, “Dios ko, Dios ko, tadaw ta pinabayaan mo ako?”
Mantang iniisip ni Pedro kun ano an kahulogan kan bisyon na nahiling niya, nag-abot an mga sinugo ni Cornelio. Ipinaghapot ninda kun haen an harong ni Simon; ngunyan yaon na sinda sa may trangkahan.
Nagsabi si Cornelio, “Tolo pa sanang aldaw an nakalihis, mga arog kaining oras, namimibi ako sa laog kan sakong harong kan bigla sanang nagtindog sa atubangan ko an sarong lalaking nakagubing nin makintab,
Sinabihan niya kami na may nahiling siyang sarong anghel na nagtitindog sa laog kan saiyang harong, na nagsabi saiya, ‘Ipakua mo sa Jope an sarong tawo na an ngaran Simon Pedro.
Duman sa Damasco igwa nin sarong disipulo na an ngaran Ananias. Inapod siya nin Kagurangnan sa paagi nin sarong bisyon saka sinabihan, “Ananias!” Nagsimbag siya, “Uya ako, Kagurangnan.”