Giromdoma na iibahan asin aatamanon taka saen ka man magduman, asin ibabalik taka sa dagang ini. Dai taka babayaan sagkod na magibo ko an itinaram ko saimo.”
Nakikimaherak ako na bendisyonan mo an sakong kapagarakian tanganing magdanay sinda sagkod pa man sa saimong atubangan; huli ta ika, O Kagurangnan Dios, an nagtaram kaini, asin an saimong bendisyon magdadanay sa sakong kapagarakian sagkod pa man.”
“Ako, an Kagurangnan, an nag-apod saimo asin an nagtao saimo nin kapangyarihan nganing papangyarihon mo an hustisya sa kinaban. Sa paagi mo makikipagtipan ako sa gabos na banwaan; huli saimo dadarahan ko nin liwanag an mga nasyon.
Ngunyan madiyan na ako saimo; mayo na ako sa kinaban, alagad mawawalat sinda sa kinaban. O Banal na Ama, huli kan kapangyarihan kan saimong ngaran, pangatamana an mga itinao mo sako, tanganing magkasararo sinda siring na kita saro.
Kun nagpapasalamat ka sa Dios sa espiritu sana, paanong makasimbag nin “Amen” an tawong mayo nin balaog na arog saimo, dahel ta dai niya aram kun ano an sinasabi mo?
Pakabanalon logod kamo nin lubos kan Dios nin katoninongan; magdanay logod kamong malinig asin daing digta sa espiritu, sa kalag, asin hawak, sagkod sa pagdatong ni Jesu-Cristo na satong Kagurangnan.
Dangan pakalihis nin nagkapirang oras, nag-abot si Boaz hale sa Betlehem. “Mapasaindo an Kagurangnan,” an sabi niya sa mga paraani. “Bendisyonan ka logod nin Kagurangnan,” an simbag ninda.