Dangan tinaraman niya an babae, “Dadagdagan ko an kulog na titioson mo sa saimong pagbados asin pag-aki. Alagad, dai mawawara an saimong pagmawot para sa saimong agom asin siya an saimong pagkukuyogon.”
Nagtaram pa an kababaehan, “Kan magluto kami nin tinapay na an porma arog kan reyna nin langit, kan nagtutong kami nin insenso saka nag-ula nin mga dolot na arak saiya, inoyonan kan samong mga agom an samong mga ginibo.”
Alagad kun dai magtugot an saiyang agom pakadangog kan panuga, mayo nin halaga an panuga saka sumpa, na tuyo man o bakong saboot na ginibo niya. Papatawadon siya nin Kagurangnan.
Kaya sosog sa togon, an sarong babae sakop kan agom niya sagkod na buhay ini; alagad kun gadan na an lalaki, an agom na babae bako nang sakop kan togon na nagbugkos saiya.
Nagsumpa si Hanna, “O Kagurangnan nin mga hukbo, hilinga an pagtios ko an saimong sorogoon, asin giromdoma ako! Hare ako paglingawe! Kun tawan mo ako nin aking lalaki, nanunuga ako na lalaenon ko siya para saimo sa bilog niyang pagkabuhay asin dai nanggad puputolon an saiyang buhok.”
Nagsimbag si Elkana, “Giboha an pinaghohona mong marahay; digdi ka ngona sa harong sagkod na mabutas an aki. Itugot logod nin Kagurangnan na magkatotoo an saimong panuga.” Kaya nawalat sa harong si Hanna asin inataman an saiyang aki.