Ako an nag-unat kan kalangitan asin an nagbugtak kan pundasyon kan kinaban; sinasabihan ko an Jerusalem, ‘Ika an sakong banwaan! Tinawan taka kan sakong katukdoan, asin kamot ko an nag-iingat sa saimo.’”
Makikipagtipan ako saindo: Itinao ko saindo an sakong kapangyarihan saka mga katukdoan tanganing magin sadiri nindo sagkod lamang. Magpoon ngunyan, susunodon nindo ako asin tutukdoan nindo an saindong kaakian saka kapagarakian na sunodon ako sagkod pa man.”
Dangan inunat nin Kagurangnan an saiyang kamot, dinutaan an sakong ngoso, saka sinabihan ako, “Paghinanyog, itinatao ko saimo an mga tataramon na dapat mong itaram.
Pagkabanggi nagtaram an Dios ki Balaam, “Kun napadigdi an mga lalaking iyan tanganing pakiolayan kang umiba sainda, mag-andam ka asin umiba ka sainda, alagad gibohon mo sana an itataram ko saimo.”
Alagad nagtaram an anghel, “Umiba ka sa mga tawong iyan, alagad an itataram ko sana saimo iyo an sasabihon mo.” Kaya nagpadagos si Balaam kaiba kan mga lalaki.
asin tinupar siya nin Dios. Sinabihan ni Balaam an Dios, “Nagpaandam ako nin pitong altar asin nagdolot ako nin sarong torong baka saka sarong lalaking karnero sa lambang altar.”
Papadarahan ko sinda nin sarong propeta na arog saimo hale sa saindang banwaan; tataraman ko siya kun ano an saiyang sasabihon, asin ipapahayag niya sa mga tawo an gabos kong ipinagboboot.