Kan oras na tanganing idolot an panghapon na sakripisyo, nagdolok si Elias sa altar saka namibi, “Kagurangnan, Dios ni Abraham, ni Isaac, asin ni Jacob, patotoohan mo ngunyan na ika an Dios nin Israel, na ako an saimong sorogoon, asin na ginibo ko ini huli sa saimong pagboot.
Nagsabi si Micaias, “Kun makabalik kang ligtas sa pag-alaman, an Kagurangnan dai mananggad nagtaram sa paagi ko!” Asin nagsabi pa siya, “Pagdangog kamo gabos!”
Nagsabi si Micaias, “Kun ika makabalik nin tiwasay, an Kagurangnan dai mananggad nagtaram sa paagi ko!” Nagsabi pa siya, “Hinanyoga nindo gabos an sakong itinaram!”
Dai kamo magduko sa mga dios-dios o magsamba sa sainda, huli ta ako an Kagurangnan na saindong Dios, sarong maimon na Dios. Pinapadusahan ko an mga naoongis sako pati an saindang mga aki sagkod sa ikatolo saka sa ikaapat na henerasyon.
Alagad lakaw na asin pangenotan mo an mga tawo pasiring sa lugar na itinaram ko saimo. Giromdoma na papangenotan kamo kan sakong anghel, alagad maabot an panahon na papadusahan ko an mga tawong iyan huli kan saindang kasalan.”
Huli ta pareho an palad kan mga tawo asin kan mga hayop; pareho man sinda magagadan. Pareho man an saindang hinangos; mayo nin kalaenan an tawo sa hayop. Huli ta an buhay mayo nin halaga para sainda.
Ano an saindong gigibohon kun padusahan na kamo nin Dios? Kun ipadara na niya saindo an kapahamakan na hale sa harayong lugar? Sa kiisay kamo mahagad nin tabang? Saen nindo tatagoon an saindong kayamanan?
An Sion nagbayad na kan saiyang kasalan; hahaleon na kami nin Kagurangnan sa pagkatapokan. Alagad, O Edom, papadusahan ka nin Kagurangnan; ihahayag niya an saimong mga kasalan.
Kun may magkulog sainda, maluwas an kalayo sa saindang ngoso na matomtom sa saindang mga kaiwal; sa paaging ini, an siisay man na magkulog sainda, magagadan.