16 “Dai nin siisay man na minatagubhang nin bagong tela sa gisi kan lumang gubing; huli ta an tagubhang na iyan iyo an mahinat kan lumang gubing; orog pang madakula an gisi.
Aatamanon niya an saiyang mga hayop siring sa sarong pastor; titiponon niya an mga kordero asin kokogoson niya sinda; luway-luway niyang pangengenotan an mga karnerong may ogbon.
Nagsimbag si Jesus, “Magmomondo daw an mga bisita sa kinasal mantang kaiba pa ninda an nobyo? Alagad maabot an panahon na an nobyo hahaleon sa kaibahan ninda, dangan na sinda mag-aayuno!
Dai nin siisay man na minapalis nin bagong arak sa daan na anit na lalagan nin arak, ta mabubusi ini; mauula an arak asin an lalagan na anit mararaot. An bagong arak ipalis sa bagong lalagan na anit, tanganing parehong dai masayang.”
Inosipon man sainda ni Jesus an parabolang ini, “Mayo nin siisay man na minatabas nin sarong pedaso nin tela sa bagong gubing tanganing itagubhang sa daan na gubing. Kun gibohon niya ini, natabas lamang niya an bagong gubing alagad an itinagubhang bakong angay sa daan.
Huli ta an tabang na ini na ginibo nindo bako sanang nakakahipno kan kakulangan kan mga banal, kundi nakakasadol man sainda na magpasalamat nin dakul sa Dios.