Kamo na mga nag-eerok sa Jerusalem dai na magtatangis. Maheherakon an Kagurangnan, asin kun mag-agrangay kamo saiya nganing tabangan, sisimbagon niya kamo.
Kun kamo nganing mga maraot, tataong magtao nin marahay na bagay sa saindong mga aki, an Ama pa daw nindo na nasa langit an dai magtao nin mga marahay na bagay sa mga naghahagad saiya!
Kun serahan na kan kagharong an pintoan, kamong mga nagtitindog sa luwas mapoon pagtoktok asin pag-apod, ‘Kagurangnan, bukasan mo man kami!’ Alagad masimbag siya saindo, ‘Dai ko aram kun mga taga saen kamo!’
Bako kamo an nagpili sako; ako an nagpili asin nagsugo saindo na maglakaw saka na mamunga kamo, patin magdanay an bunga nindong iyan. Huli kaini, itatao saindo kan Ama an anoman na hagadon nindo saiya sa ngaran ko.
Nagsimbag si Jesus, “Kun aram mo sana an balaog nin Dios asin kun siisay an naghahagad saimo nin inomon, ika kutana an mahagad saiya. Tatawan ka kutana niya kan tubig na nagtatao nin buhay.”
An mga tawong padagos na naggigibo nin marahay, saka naghahanap nin kamurawayan, nin kaomawan asin buhay na daing kagadanan, tatawan nin Dios nin buhay na daing kataposan.
Alagad an siisay man na mayo nin pagtubod, dai makakapaogma sa Dios. Huli ta an siisay man na minadolok sa Dios dapat magtubod na igwa nin Dios na nagtatao nin marahay na balos sa mga naghahanap saiya.