“Dangan masabi siya sa mga tawong nasa wala niya, ‘Humarayo kamo sako, mga minaldisyon! Dumuman kamo sa daing kataposan na kalayo na inandam para sa Diablo asin sa saiyang mga anghel!
Kun serahan na kan kagharong an pintoan, kamong mga nagtitindog sa luwas mapoon pagtoktok asin pag-apod, ‘Kagurangnan, bukasan mo man kami!’ Alagad masimbag siya saindo, ‘Dai ko aram kun mga taga saen kamo!’
Ako an marahay na pastor. Midbid ako kan Ama asin midbid ko an Ama; siring man, midbid ko an sakong mga karnero asin midbid ninda ako. Idinudusay ko an sakong buhay para sa mga karnero.
Alagad masarig an pundasyon na ibinugtak nin Dios, asin nasusurat sa ibabaw kaiyan an mga tataramon na ini: “Midbid nin Kagurangnan an mga tawong sadiri niya” asin, “An siisay man na nag-aapod sa ngaran nin Kagurangnan kaipuhan maglikay sa karatan.”
Alagad mawawalat sa luwas kan syudad an mga maati an gibo, an mga salamangkero, mga marigsok, mga paragadan, mga parasamba sa dios-dios saka mga putikon sa tataramon sagkod sa gibo.