Kan enot na taon kan si Ciro nin Persia magin emperador, nagkatotoo an itinaram nin Kagurangnan sa paagi ni propeta Jeremias. Pinasabongan nin Kagurangnan si Ciro na magpaluwas nin sarong pagboot; sinurat niya ini asin ipinabasa nin makosog sa bilog niyang imperyo:
Dangan an mga pamayo kan kamaganakan ni Juda asin ni Benjamin, an mga padi saka mga Levita, asin an lambang saro na an puso hiniro nin Dios, nag-andam sa pagbalik sa Jerusalem asin sa paghirahay kan Templo nin Kagurangnan duman.
Nagsabi si Esdras, “Pagomawon an Kagurangnan, an Dios nin samuyang mga ginikanan, na naghiro kan puso kan emperador tanganing pagayonon an Templo nin Kagurangnan sa Jerusalem,
na saiyang tinugon, “Dumuman kamo sa masunod na baryo. Mahihiling nindo tolos duman an sarong asno na nagagakod kaiba an saiyang ogbon. Hubadan nindo iyan saka darahon digdi sako.
Dai man siya nangangaipo nin anoman na bagay na ikakatao nin tawo sa paglingkod saiya, huli ta siya ngani an nagtatao nin buhay saka hinangos, asin nin gabos na bagay sa gabos na tawo.
Aram nindo an biyaya ni Jesu-Cristo na satong Kagurangnan: maski siya mayaman, nagpakadukha siya dahel saindo, tanganing magin mayaman kamo sa saiyang kadukhaan.
An lambang balaog na marahay asin an lambang tunay na regalo gikan sa langit, hale sa Ama na Kaglalang kan gabos na liwanag sa langit. Sa saiya mayo nin pagliwat o anino nin pagbabago.