Pagmata, O Jerusalem! Pagmata asin pagbangon! Ininom mo an kalis nin padusa na ipinainom saimo nin Kagurangnan sa saiyang kaanggotan; inubos mo iyan, dangan ika nagsasayasay.
sinusurog kamo nin Kagurangnan na saindong Dios asin nagsasabi, “Uya, hinahale ko na sa saindong kamot an kalis nin sakong kaanggotan. Dai na kamo kaipuhan na mag-inom kan arak na sa saindo nakakapasayasay.
“Kun an mga dai maninigong padusahan pinapainom sa kalis nin padusa, tadaw ta dai kamo dapat na padusahan? Dapat man kamong mag-inom sa kalis nin padusa!
Nag-oroenotan pa siya, nagdapa sa daga saka namibi, “Ama ko, kun mahihimo pa sana, palihisa sako an kalis na ini! Alagad bakong an kabotan ko kundi an kabotan mo an kuyogon.”
Siring man tinatabangan kita kan Espiritu sa satong mga kaluyahan. Dai kita tataong mamibi siring sa maninigo, alagad an Espiritu na mismo an nakikimaherak sa Dios para sato, sa mga inagrangay na dai ta ikakapahayag sa mga tataramon.
Kun minahagad man kamo, dai nindo nakakamtan an saindong hinahagad, huli ta maraot an saindong mga katuyohan; an hinahagad nindo gagamiton para sa mga maraot nindong kamawotan.