“Banwaan ko, dai kamo matakot; mga taga Israel, dai kamo makubhanan. Ililigtas ko kamo hale sa harayong daga na iyan, hale sa daga na pinagbilanggoan saindo. Mapuli kamo saka mamumuhay sa katoninongan; magigin matiwasay kamo, asin mayong mapatakot saindo.
“Kaya taraman mo an kapwa mo itinapok kaining sinasabi ko. Ako an nagdara sainda tanganing mag-erok sa harayong mga nasyon asin ako an nagwarak sainda sa ibang mga daga. Alagad makakaibahan ninda ako sa mga daga na saindang dinumanan sa laog kan panahon na iyan.
Papatindogon niya an saiyang garo mga palasyong tolda sa pagultanan kan dagat asin bukid na natutugdokan kan Templo. Alagad magagadan siyang mayo nin saro duman na matabang saiya.”
Huli sa saiyang katusohan, magigibo niya an anoman na pandadaya. Magigin mahambog siya asin dakul an gagadanon niya na mayo nin patanid. Tutumangan niya an Hade nin mga hade, alagad maroronot siya bakong huli sa kapangyarihan nin tawo.
Mantang iniisip ini ni Jose, nagpahiling saiya sa pangatorogan an sarong anghel nin Kagurangnan na nagsabi, “Jose, aki ni David, dai ka magalang-alang akoon si Maria, huli ta an ipinapangidam niya gikan sa Espiritu Santo.
Alagad natakot si Jose na magbalik sa Judea kan mabaretaan niya na si Arkelao an nakasalihid na hade sa saiyang ama na si Herodes. Huli ta pinatanidan si Jose sa pangatorogan, nagdagos siya sa daga nin Galilea.
Mantang nagtutukaw si Pilato duman sa hukoman, pinatogonan siya kan saiyang agom: “Dai ka makilabot sa matanos na tawong iyan, huli ta sa pangatorogan ko kasubanggi, nagtios ako nin makuri dahel saiya.”