“Ako an halangkaw asin banal na Dios, na nabubuhay sagkod lamang. Nag-eerok ako sa sarong halangkaw saka banal na lugar, alagad nag-eerok man ako sa kaibahan kan mga tawong mapakumbaba saka nagsosolsol, tanganing ibalik sa sainda an saindang pagsarig asin paglaom.
dangan nagsabi, “Sa katotoohan sinasabihan ko kamo, kun dai kamo magbakle asin magin siring sa mga aking sadit, dai nanggad kamo makakalaog sa Kahadean nin langit.
saka nagsabi sainda, “An siisay man na minaako sa aking ini sa ngaran ko, minaako sako; an siisay man na minaako sako, minaako sa nagsugo sako. Huli ta an pinakasadit saindo, iyo an pinakadakula.”
Siring man, kamong mga hoben dapat magpasakop sa mga gurang saindo. Kamo gabos magpatarabang-tabang na may kapakumbabaan, huli ta nasasabi sa kasuratan, “Habo an Dios sa mga mapaabaw-abaw, alagad benebendisyonan niya an mga mapakumbaba.”