18 Alagad an mga bagay na minaluwas sa ngoso, minahale sa puso; iyan an nakakapaati sa sarong tawo.
An saiyang ngoso pano nin karatan asin kaputikan; mayo na siyang gibong tama asin marahay.
An matanos nagtataram kan mahuyong tataramon, alagad an maraot nagtataram kan mga bagay na nakakakulog.
An dila kan madonong nagwawaras nin pakaaram, alagad an ngoso kan mga mangmang nagbubuga nin kamangmangan.
An matanos minaisip ngona bago magsimbag. An maraot minasimbag tolos, alagad nagigin dahelan kan ribok.
Ingatan mo an saimong kaisipan, huli ta minabulos hale diyan an mga burabod nin buhay.
An sarong mayong halaga asin maraot na tawo minalibot sa pagpalakop nin mga kaputikan.
Mga rimoranon! Paano kamong makataram nin mga marahay na bagay, na kamo mga maraot? Huli ta kun ano an nasa puso iyo an maluwas sa ngoso.
bakong an minalaog sa ngoso nin tawo an nakakapaati saiya kundi an minaluwas diyan.”
Dai nindo aram na an anoman na minalaog sa ngoso nin tawo minadagos sa tulak asin minaluwas?
Nagsabi pa siya, “An minaluwas sa tawo iyo an nakakapaati saiya,
Dangan sinabihan kan hade an sorogoon na ini, ‘Maraot kang sorogoon! Papadusahan taka siring sa itinaram mo! Aram mo palan na maisip ako, kinukua ko an bako kong pinagpagalan saka nag-aani kan bako kong itinanom;
Aram mo an suanoy na kasabihan, ‘An karatan minagikan sa maraot na tawo.’ Kaya dai ako matumang saimo.