32 An magtaram nin anoman tumang sa Aki nin Tawo, papatawadon; alagad an magtaram tumang sa Espiritu Santo dai nanggad papatawadon—ngunyan o sagkod pa man.
Kan an Aki nin Tawo an nagdigdi, nagkakan siya asin nag-inom, alagad nagsabi an mga tawo, ‘Hilinga saro siyang paslo, paraburat, katood kan mga parasingil nin buhis saka mga parakasala!’ Alagad an kadonongan nin Dios napapatotoohan kan saiyang mga gibo.”
An mga banhing nakasabwag sa lugar na matonok garo idtong mga tawo na nagdadangog kan tataramon, alagad an tataramon pinopoot kan mga kahaditan sa buhay na ini asin kan pagkamoot sa kayamanan, kaya dai nagbubunga.
magkakaigwa sa buhay na ini nin ginatos pang harong, tugang, magurang, aki, saka kaomahan kaiba an mga kasakitan. Sa maabot na panahon magkakaigwa siya nin buhay na daing kataposan.
Inomaw kan kagurangnan an madayang enkargado huli ta ginamit niya an saiyang isip. Huli ta an mga aki kan kinaban na ini mas madodonong magpalakaw kan mga pagsadiri ninda ki sa mga aki nin liwanag.”
Nagtaram si Jesus, “Ama, patawada sinda! Huli ta dai ninda aram an saindang ginigibo.” Pinagripahan kan mga soldados an mga gubing ni Jesus tanganing pagbarangaon.
Nagdigdi an Aki nin Tawo na nagkakakan saka nag-iinom, asin nagsasabi kamo ‘Saro siyang paslo saka paraburat; katood siya kan mga parasingil nin buhis asin nin mga parakasala!’
Sinabi niya ini manongod sa Espiritu na aakoon kan mga minatubod saiya. Sa panahon na idto dai pa itinatao an Espiritu, huli ta dai pa pinagmuraway si Jesus.
Sakop duman ni Cristo an gabos na langitnon na paghahade, awtoridad, kapangyarihan, asin mga pamamayo; an ngaran niya mas halangkaw ki sa gabos na ngaran, bako sanang sa panahon na ini kundi sa maabot pa.
maski kaidto nagtaram ako nin maraot dapit saiya, nagpasakit asin naglanghad saiya. Alagad naherak sako an Dios, huli ta bako pa akong paratubod kaidto asin dai ko aram an sakong ginigibo.
An kasabihan na ini totoo asin dapat akoon saka tubodon nanggad: na nagdigdi si Cristo Jesus sa kinaban tanganing iligtas an mga parakasala. Ako an pinakamaraot sainda,
Huli ta kun igwa nin halaga an pagpakosog sa hawak, may halaga an pagpakosog sa kabanalan, huli ta ini may panuga para sa buhay ngunyan asin para sa buhay na madatong.
Pagbotan mo an mga mayaman sa kinaban na ini na dai sinda magin mapaabaw-abaw; dai sinda magsarig sa mga bagay na dai malalaoman arog baga kan kayamanan, kundi magsarig sa Dios na matinao sato kan gabos na bagay para sa satong kaogmahan.
Namoot na si Demas sa gawe kan kinaban, kaya binayaan niya ako; nagduman siya sa Tesalonica. Si Crescente nagduman sa Galacia, asin si Tito sa Dalmacia.
An biyayang iyan an nagtutukdo sato na magbaya sa bakong diosnon na pamumuhay saka sa mga pagmawot na kinabanon. Nagtutukdo man iyan sato na mamuhay kita na tataong magpugol sa sadiri, matanos saka maki-Dios sa kinaban na ini,
Sa Dios Ama, an malinig saka mayong digtang pagkamaki-Dios iyo ini: an pagtabang sa mga ilo asin sa mga babaeng balo sa saindang kasakitan, dangan an pag-ingat sa sadiri na dai madigtaan kan kinaban.