33 Alagad inatubang ni Jesus an saiyang mga disipulo dangan inanggotan si Pedro, “Rumayo ka sako, Satanas! Huli ta an iniisip mo bakong sa Dios, kundi sa tawo.”
Alagad nagsabi si David ki Abisai asin sa tugang kaining si Joab, “Siisay an naghagad saindo nin hatol? Kamo an matao sako nin problema? Ako na an hade sa Israel ngunyan, asin mayong magagadan na Israelita ngunyan na aldaw.”
Nagsimbag si Job, “Garo ka lolong na babae kun magtaram! Tama daw na an marahay sana an akoon ta sa kamot nin Dios asin dai kita mag-ako nin kasakitan?” Maski nangyari ining kasakitan ki Job, mayo siyang sinabi na tumang sa Dios.
Pwede akong padusahan o sagweon nin tawong matanos sa pagkaherak; alagad dai ako maako nin kaomawan sa kamot kan tampalasan, huli ta danay akong namimibi tumang sa saindang karatan.
Anggot na hiniling ni Jesus an mga tawo asin nagmondo siya huli sa katagasan kan saindang puso. Sinabihan niya an lalaki, “Unata an kamot mo.” Inunat kan lalaki an kamot niya dangan naomayan idto.
Nagsalingoy an Kagurangnan asin hiniling si Pedro. Dangan nagiromdoman ni Pedro an mga tataramon kan Kagurangnan kan siya sabihan, “Bago magturaok an manok ngunyan na banggi, tolong beses kang manegar na midbid mo ako.”
Alagad inatubang sinda ni Jesus saka tinuyaw. (“Dai nindo aram kun sa anong espiritu kamo,” an sabi niya, “huli ta an Aki nin Tawo dai nagdigdi sa paglaglag kan buhay nin mga tawo kundi sa pagligtas sainda.”)
Kapahamakan an aabotan ninda huli ta an kamawotan kan saindang hawak iyo an nagin nindang dios; ipinag-oorgulyo pa ninda an dapat nindang ikasopog, asin an iniisip sana ninda iyo an mga bagay digdi sa kinaban.