Iitaas mo an saimong sugkod asin unaton mo an saimong kamot sa tangod kan dagat. An tubig mababanga tanganing makalakaw sa mamarang daga an mga Israelita pasiring sa ibong kan dagat.
Ako an Kagurangnan; tadaw ta dai kamo natatakot sako? Tadaw ta dai kamo tinatakigan sa atubangan ko? Ibinugtak ko an baybay bilang kasagkoran kan dagat, sarong kasagkoran na dai nanggad pwedeng balyohon. Maski mag-apwak digdi an dagat, o maghagubohob an mga alon, alagad dai sinda makakaibong.
Pinagbobotan niya an dagat, asin minamara iyan! Pinapamara niya an mga salog. Naluluyos an kaomahan nin Basan, an Bukid nin Carmelo siring man, asin nawawara an mga burak nin Lebanon.
Sinabihan sinda ni Jesus, “Tadaw ta natatakot kamo? Mga maluya an pagtubod!” Nagbangon si Jesus, pinagbotan niyang magkalma an doros saka an alon, dangan nagkaigwa nin dakulang katoninongan.
Si Jesus nasa olin kan sakayan, natotorog na nakaulon sa sarong ulonan. Pinukaw siya kan mga disipulo. “Maestro, dai ka lamang nahahandal na magagadan na kita?” an sabi ninda.
Nahiling ni Jesus na nagdadaguso sainda an mga tawo, kaya pinagbotan niya an maraot na espiritu, “Espiritung pola asin bongog, pinagbobotan takang lumuwas sa aking ini; dai ka na nanggad maglaog saiya!”
Alagad sinaway ni Jesus an demonyo, “Dai ka magribok! Lumuwas ka sa tawong iyan!” Sa atubangan ninda gabos ilinampog kan demonyo an lalaki, dangan nagluwas sa tawong ini na dai man lamang ini nakulogan.
Nagtindog si Jesus sa kataed kan naghehelang dangan pinagbotan na maghale an kalentura. Nahale an kalentura asin nagtindog tolos an babae dangan naglingkod sainda.
Kaya dinolok si Jesus kan mga disipulo asin pinukaw, “Kagurangnan! Kagurangnan! Malulunod na kita!” Nagbangon si Jesus saka sinaway an doros pati an makosog na alon; nagkalma an mga ini asin nagkaigwa nin katoninongan.