38 Si Jesus nasa olin kan sakayan, natotorog na nakaulon sa sarong ulonan. Pinukaw siya kan mga disipulo. “Maestro, dai ka lamang nahahandal na magagadan na kita?” an sabi ninda.
Kagurangnan, dungawa kami hale sa langit, saen nag-eerok ka sa saimong kabanalan asin kamurawayan. Haen an saimong dakulang pagmakulog sa samo? Haen an saimong kapangyarihan? Haen an saimong pagkamoot asin pagkaherak? Hare kami pagpabayae.
Kagurangnan, dai pa daw nahihiro an saimong boot sa gabos na nangyaring ini? Mag-aalo ka daw sana asin papasakitan mo pa kami nin labi pa ki sa samong makakaya?
Kaya pinaduman ninda ki Jesus an saindang mga disipulo kaiba an nagkapirang tawohan ni Herodes. Nagsabi an mga ini, “Maestro, aram mi na bako kang putikon, talagang itinutukdo mo an kabotan nin Dios. Dai kang pinapalaen na tawo ta dai mo tinatawan nin halaga kun ano an katongdan ninda.
Kaya dinolok si Jesus kan mga disipulo asin pinukaw, “Kagurangnan! Kagurangnan! Malulunod na kita!” Nagbangon si Jesus saka sinaway an doros pati an makosog na alon; nagkalma an mga ini asin nagkaigwa nin katoninongan.
Nangangahulogan na dapat siyang magin arog kan saiyang mga tugang sa gabos na bagay, tanganing siya magin maheherakon saka maimbod na Halangkaw na Padi sa saiyang paglingkod sa Dios, tanganing mapatawad an mga kasalan kan mga tawo.
An satong Halangkaw na Padi bako idtong dai nakakamate kan satong mga kaluyahan, huli ta siya mismo nagtios kan gabos na klase nin sogot arog sato, alagad dai siya nagkasala.