65 Linutaban si Jesus kan nagkapira sainda, tinahoban an saiyang mga mata dangan sinuntok. “Ukoda daw kun siisay an nagsuntok saimo!” an sabi ninda. Sinampaling man siya kan mga bantay.
Kaya nagdolok an propetang si Zedekias asin sinampaling si Micaias. An sabi niya, “Kasuarin nagbalyo hale sako pasiring saimo an espiritu nin Kagurangnan tanganing magtaram saimo?”
Minadapa pa sana si Haman sa tukawan ni Esther kan magbalik an hade hale sa tatamnan. Pakahiling kaini, nagkurahaw an hade, “Lulupigan pa kan lalaking ini an reyna digdi mismo sa atubangan ko, sa sadiri kong palasyo?” Pakataram kaini kan hade, tinahoban tolos kan mga eunuko an payo ni Haman.
Hinubaan ko an sakong likod para sa mga parahampak. Dai ko sinda pinugol kan ako saindang pag-olog-ologon, kan an sakong barabas saindang rabnotan, asin kan pagkuspaan ninda an sakong lalawogon.
Pinag-olog-olog asin isinikwal ta siya; tinios niya an sakit saka kulog. Mayo man lamang nin boot na maghiling saiya— pinag-olog-olog ta siya asin dai ginalangan.
Nagsimbag an Kagurangnan, “Kun linutaban siya sa lalawogon kan saiyang ama, bakong dadarahon niya an kasosopgan sa laog nin pitong aldaw? Pabayaan nindo siya sa luwas kan kampo sa laog nin pitong aldaw; pakatapos kaiyan pwede na siyang makalaog.”
Danay na hilingon ta si Jesus, na iyo an sinasarigan kan satong pagtubod poon sa kapinonan sagkod sa kataposan. Tinios niya an krus asin dai pinahalagahan an kasosopgan kaiyan huli kan kaogmahan na naghahalat saiya; ngunyan nagtutukaw siya sa too kan trono nin Dios.