Mantang nagtutukaw si Pilato duman sa hukoman, pinatogonan siya kan saiyang agom: “Dai ka makilabot sa matanos na tawong iyan, huli ta sa pangatorogan ko kasubanggi, nagtios ako nin makuri dahel saiya.”
Nagsabi si Pilato sa ikatolong beses, “Tadaw, anong karatan an ginibo niya? Dai akong nakukuang anoman na dahelan tanganing gadanon siya! Kaya, ipapahampak ko siya dangan bubutasan.”
“Ano an katotoohan?” an hapot ni Pilato. Pakataram kaini ni Pilato, nagluwas giraray siya dangan nagsabi sa mga tawo, “Mayo akong nakukuang sala sa saiya.
An Dios ni Abraham, ni Isaac asin ni Jacob, an Dios kan satong mga ginikanan iyo an nagpamuraway sa saiyang Sorogoon na si Jesus, na saindong itinao saka pinagnegaran sa atubangan ni Pilato, kan boot siyang patalingkasan kaini.
Kaya si Jesus iyo an Halangkaw na Padi na makakasimbag kan satong mga pangangaipo. Banal siya, mayo nin digta o karatan; dai kabilang sa mga parakasala, ilinangkaw siya sa itaas pa kan kalangitan.
Huli ta si Cristo nagadan dahel sa mga kasalan sarong beses sana nanggad. Matanos siyang tawo alagad nagadan siya para sa mga makasalan, tanganing madara niya kita sa Dios. Ginadan siya sa hawak alagad binuhay siya sa espiritu.