Dai aram kan tawo an saiyang panahon. Siring na an sira nadadakop sa hikot, siring na an gamgam nadadakop sa litag, siring man an tawo nadadakop sa mga maraot na panahon, kun kasuarin dai ninda pinaglalaoman.
“Mag-ingat kamo ta tibaad malugom kamo sa karakanan, irinoman, saka sa kahaditan kan buhay na ini, asin biglang umabot saindo an Aldaw na iyan siring sa sarong siod;
Kaya magpuka kamo sa gabos na oras; danay kamong mamibi na magkaigwa kamo nin kosog tanganing makaligtas kamo sa gabos na mangyayaring iyan, dangan makaatubang kamo sa Aki nin Tawo.”
Linalang niya an gabos na rasa sa kinaban gikan sa saro sanang tawo. Lambang linalang tinawan niya nin talaan na panahon na mabuhay asin nin lugar na eerokan.
“Pagdangog kamo! Maabot ako siring sa sarong parahabon! Paladan an nagpupuka saka dai naghuhuba kan saiyang gubing, tanganing dai siya maglakaw na huba asin dai mapasopog sa publiko!”