Nagsisimbag an Kagurangnan, “Siring sa mga ubas, tinimaktimakan ko an mga nasyon, asin mayo nin nagtabang sako. Tinimaktimakan ko an mga nasyon sa sakong kaanggotan, asin namantsahan kan saindang dugo an sakong gubing.
Kaya ako, an Kagurangnan Dios, an maula kan labi-labi kong kaanggotan sa Templong ini. Iuula ko iyan sa mga tawo saka sa mga hayop, asin maski sa mga kahoy saka sa mga tinanom. Malaad an sakong kaanggotan asin mayo nin siisay man na makakasigbo kaiyan.
“An gabat kan sakong kaanggotan mamamatean mo sagkod na makontento ako. Kun mangyari na an gabos na ini, maaaraman mo na ako, an Kagurangnan, an nagtaram saimo huli ta anggot ako sa saimong bakong pagkamaimbod.
Mamamatean ninda an gabat kan sakuyang kaanggotan. Dai ko sinda paliligtason o maheherakan. Maski magkurahaw pa sinda sa saindang pagpamibi sa sako, dai ko sinda dadangogon.”
kaya tinalikodan ko sinda asin ipinadarang mga bihag sa daga kan saindang mga kaiwal. Alagad kun magpakumbaba an saindong kapagarakian asin mabayadan na ninda an padusa kan saindang mga kasalan,
Siisay an mabubuhay kun siya naaanggot? Siisay an makakatagal sa labi-labi niyang kaanggotan? Saiyang inuula an nagkakalayo niyang kaanggotan; naroronot an mga gapo sa saiyang atubang.