Nagsasabi an Kagurangnan, “Kabotan ko na siya magtios; an saiyang kagadanan sarong sakripisyo na magdadara nin kapatawadan. Halawig an saiyang magigin buhay, kaya mahihiling pa niya an saiyang kapagarakian, asin sa paagi niya maootob an sakong katuyohan.
“Kwatro syentos nubentang taon an itinalaan nin Dios sa pagtalingkas sa saimong banwaan saka sa saimong syudad sa kasalan asin sa karatan. Papatawadon an kasalan asin papadanayon an hustisya, tanganing patotoohan an bisyon saka an propesiya, asin konsagrahon giraray an banal na Templo.
dangan gigibohon niya an seremonya nin paglinig kan Kabanal-banaleng Lugar, kan Tabernakulo, kan altar, kan mga padi, sagkod kan bilog na komunidad nin Israel.
An mga pagsusundon na ini kaipuhan na kuyogon sa gabos na panahon. Gigibohon an seremonyang ini sarong beses sa taon tanganing malinigan an mga Israelita kan saindang mga kasalan. Ginibo ni Moises an ipinagboot nin Kagurangnan.
Ibinubugtak ko sa atubangan ni Josue an sarong gapo na igwa nin pitong lalawogon. Uukitan ko iyan, asin sa saro sanang aldaw hahaleon ko an kasalan kan dagang ini.
Kan si Cristo maglaog nin saro sanang beses duman sa Kabanal-banaleng Lugar sa tolda, bakong dugo nin kanding o baka an idinolot niyang atang, kundi an sadiri niyang dugo nganing makamtan an kaligtasan na daing kataposan para sato.
Ta kun arog kaiyan, dakul na beses man kutana siyang nagtios poon na lalangon an kinaban. Alagad sarong beses sana nanggad siyang nagpahiling ngunyan na madali nang umabot an kataposan kan panahon, tanganing paraon an mga kasalan sa paagi kan pag-atang kan sadiri niya.
An pagkamoot arog kaini: bakong kita an namoot sa Dios, kundi siya an namoot sato dangan sinugo niya an saiyang Aki tanganing sa paagi niya mapatawad an satong mga kasalan.
Si Jesu-Cristo an nagdigdi huli sa tubig asin sa dugo; nagdigdi siya bako sanang huli sa tubig nin saiyang bunyag, kundi huli man sa dugo nin saiyang kagadanan.