Dangan nabuksan an templo nin Dios sa langit, kaya nahiling an Kaban nin Tipan nin Dios. Nagkaigwa nin mga kikilat, hagubohob, daguldol, linog saka makosog na uran nin yelo.
Sasambahon an hayop na iyan kan gabos na tawo sa daga, pwera kan mga tawo na an ngaran nasusurat, bago pa lalangon an kinaban, sa libro nin buhay na sadiri kan Kordero na ginadan.
Nadangog ko an sarong tingog hale sa langit na an ribok garo hinagawak nin busay, saka garo makosog na daguldol. An tingog na nadangog ko garo tugtog nin mga arpista.
Dangan nakadangog ako nin ribok na garo tingog kan kadakul na tawo, na garo hinagawak nin dakulang busay saka garo makosog na daguldol. Nadangog ko sindang nagtataram, “Pag-omawon an Dios, huli ta naghahade an Kagurangnan, an satong Dios na Makakamhan!
An lambang saro kaining buhay na linalang may anom na pakpak, pano nin mga mata an luwas asin an laog. Aldaw-banggi daing ontok an saindang pag-awit kaini: “Banal, banal, banal an Kagurangnan Dios na Makakamhan, na iyo kaidto, ngunyan, asin sa madatong pang panahon.”
Nag-aawit sinda sa makosog na tingog, “An Kordero na ginadan maninigo na mag-ako nin kapangyarihan, kayamanan, kadonongan, kakosogan, kaomawan, kamurawayan saka paggalang!”
Kan makua na iyan kan Kordero, an apat na buhay na linalang asin an beynte y kwatrong kamagurangan nagluhod sa atubang niya. An lambang saro may kapot na arpa saka bulawan na mangko na pano nin insenso; an insensong idto iyo an mga pamibi kan mga banal.
Tinangkas kan Kordero an ikatolong selyo. Nadangog ko an ikatolong buhay na linalang na nagsabi, “Madya!” Nahiling ko an sarong kabayong itom. An nangangabayo may kapot na sarong timbangan.