Kan nubenta y nuebe na an edad ni Abram, nagpahiling saiya an Kagurangnan asin nagtaram saiya, “Ako an Makakamhan na Dios; kuyogon mo ako asin danay mong gibohon an matanos.
Gibohon logod kan Makakamhan na Dios na maherak saindo an lalaki tanganing ibalik niya saindo si Benjamin asin an saro pa nindong tugang. Kun mawawara an sakong mga aki, dai akong magiginibo.”
An Dios nin saimong ama iyo an nagtatabang saimo An Makakamhan na Dios an nagbebendisyon saimo; Mga bendisyon nin uran hale sa itaas, Asin nin katubigan sa irarom nin daga, Bendisyon nin mga hayop saka nin mga aki.
Nagpahiling ako ki Abraham, ki Isaac, asin ki Jacob bilang Dios na makakamhan sa gabos, alagad dai ako nagpamidbid sa sainda sa banal kong ngaran na Kagurangnan.
Siisay an nagboot na mangyari an siring? Siisay an nagplano kan kasaysayan nin mga henerasyon? Ako, an Kagurangnan, yaon duman sa kapinonan, asin ako, an Kagurangnan, magigin yaon duman sa kataposan.
“Banwaan nin Israel, kamo an sakong mga saksi; pinili ko kamo nganing magin sorogoon ko, tanganing mamidbidan nindo ako asin magtubod kamo sa sako patin masabotan nindo na ako sana an Dios. Pwera sako, mayo na nin ibang dios; mayo nanggad kaidto asin dai nanggad magkakaigwa.
An Kagurangnan, na naghahade asin nagsusurog sa Israel, an Kagurangnan nin mga hukbo, nasasabi kaini: “Ako an enot, an huri, an iyo sanang Dios; pwera sako mayo na nin ibang Dios.
Huli ta sarong aki an namundag sato! Sarong aking lalaki an itinao sato! Siya an satong magigin pamayo. Aapodon siyang, “Makangangalas na Parahatol,” “Makakamhan na Dios,” “Amang daing kataposan,” “Prinsipe nin Katoninongan.”
na nagsabi sako, “Isurat mo sa sarong libro an nahihiling mo, pakatapos ipadara mo iyan sa pitong simbahan sa syudad nin Efeso, Esmirna, Pergamo, Tiatira, Sardis, Filadelfia saka Laodicea.”
Kan mahiling ko siya, garo gadan akong natumba sa pamitisan niya. Alagad dinutaan niya ako kan saiyang toong kamot saka sinabihan ako, “Dai ka matakot! Ako an enot asin an huri;
Ako, si Juan, nagsusurat sa pitong simbahan na yaon sa Asia: Mapasaindo an biyaya asin an katoninongan hale sa Dios—Dios ngunyan, kaidto, asin sa madatong pang panahon—hale man sa pitong espiritu na nasa atubangan kan saiyang trono,
na nagsasabi, “Nagpapasalamat kami saimo, Kagurangnan Dios na Makakamhan, na iyo ngunyan asin kaidto; huli ta ginamit mo an saimong dakulang kapangyarihan, dangan nagpoon ka nang maghade!
Inaawit ninda an awit ni Moises na sorogoon nin Dios, asin an awit kan Kordero: “Dakula asin makangangalas an saimong mga gibo, O Kagurangnan, Dios na Makakamhan! Matanos asin totoo an saimong mga dalan, O Hade nin mga nasyon!
Sinda an mga espiritu kan mga demonyo na nagpapahiling nin mga milagro. Dinuduman kan tolong espiritung ini an gabos na hade sa bilog na kinaban tanganing tiponon sinda para sa gera pag-abot kan dakulang Aldaw kan Dios na Makakamhan.
Nagluwas sa saiyang ngoso an sarong matarom na espada na iyo an gagamiton niya sa pagdaog kan mga nasyon. Magsasakop siya sainda na may kapot na pamakol na lansang, dangan papaluwason niya sa gilingan nin ubas an arak kan makangingirhat na kaanggotan nin Dios na Makakamhan.
Dangan nakadangog ako nin ribok na garo tingog kan kadakul na tawo, na garo hinagawak nin dakulang busay saka garo makosog na daguldol. Nadangog ko sindang nagtataram, “Pag-omawon an Dios, huli ta naghahade an Kagurangnan, an satong Dios na Makakamhan!
Dangan nagsabi siya, “Natapos na! Ako an Alfa asin an Omega; ako an kapinonan asin an kataposan. An siisay man na napapaha, mayong bayad na papainomon ko hale sa burabod nin tubig na nagtatao nin buhay.
An lambang saro kaining buhay na linalang may anom na pakpak, pano nin mga mata an luwas asin an laog. Aldaw-banggi daing ontok an saindang pag-awit kaini: “Banal, banal, banal an Kagurangnan Dios na Makakamhan, na iyo kaidto, ngunyan, asin sa madatong pang panahon.”