“Tatawan ko nin tubig an napapahang daga asin papabuloson ko an mga salog sa mamarang daga. Iwawaras ko an sakong espiritu sa saimong kaakian asin an sakong biyaya sa saimong kapagarakian.
Nagsasabi an Kagurangnan, “Madya, kamo gabos na napapaha— uya an tubig! Madya, kamo na mayo nin kwarta— bakal asin kakan! Madya, bakal kamo nin arak saka gatas alagad mayo ini nin bayad!
Danay ko kamong papangenotan asin tatawan kan marahay na mga bagay. Papakosogon ko kamo asin dai papahelangon. Makakaagid kamo sa sarong tatamnan na danay na binabaribi, siring sa burabod na dai nanggad nagmamara.
Makikipagtipan ako saindo: Itinao ko saindo an sakong kapangyarihan saka mga katukdoan tanganing magin sadiri nindo sagkod lamang. Magpoon ngunyan, susunodon nindo ako asin tutukdoan nindo an saindong kaakian saka kapagarakian na sunodon ako sagkod pa man.”
Pag-abot kan aldaw na iyan, mabulos hale sa Jerusalem an preskong tubig; an kabanga kaiyan mapasiring sa Gadan na Dagat asin sa Mediteraneo an kabanga. Magbubulos iyan sa bilog na taon, tig-init man o tig-lipot.
Nagsimbag si Jesus, “Kun aram mo sana an balaog nin Dios asin kun siisay an naghahagad saimo nin inomon, ika kutana an mahagad saiya. Tatawan ka kutana niya kan tubig na nagtatao nin buhay.”
alagad an siisay man na uminom kan tubig na itatao ko, dai na nanggad mapapaha. Huli ta an tubig na itatao ko magigin sarong burabod na magtatao saiya nin buhay na daing kataposan.”