“Itinao sako kan sakong Ama an gabos na bagay. Mayong nakakamidbid sa Aki kundi an Ama sana; mayo man nin nakakamidbid sa Ama kundi an Aki sana, asin an boot kan Aki na pahayagan.
“Itinao sako kan sakong Ama an gabos na bagay. Mayong nakakamidbid sa Aki kundi an Ama sana; mayo man nin nakakamidbid sa Ama kundi an Aki sana asin an boot kan Aking makamidbid sa Ama.”
Dai kutana sinda nagkasala kun dai ko ginibo sainda an mga bagay na dai pa naginibo nin siisay man. Alagad nahiling ninda an mga ginibo ko asin ikinakaongis ninda ako saka an sakong Ama.
Ipinapamibi kong magkasararo logod sinda gabos; siring na ika, Ama, yaon sako asin ako yaon saimo, asin sinda man magin saro sa satuya, tanganing magtubod an kinaban na sinugo mo ako.
ako yaon sainda, ika yaon sako, nganing sinda magin saro nanggad. Sa paaging ini maaaraman kan kinaban na sinugo mo ako asin namomotan mo sinda siring kan pagkamoot mo sako.
Kaya hinapot siya ninda, “Haen an saimong ama?” Nagsimbag si Jesus, “Dai ako nindo midbid, ni an sakong Ama. Kun midbid nindo ako, midbid man kutana nindo an sakong Ama.”
An Dios na nagsabi, “An ilaw maliwanag hale sa kadikloman!” Iyo man an Dios na nagtao nin liwanag sa puso ta, tanganing mamidbidan an orog pang kamurawayan na nasa lalawogon ni Cristo.
Nasasalming saiya an kamurawayan nin Dios; siya an tunay na ladawan kan saiyang pagka-Dios. Iniingatan niya an gabos sa paagi kan mapangyari niyang tataramon. Pakalinigi niya kan mga tawo kan saindang mga kasalan, nagtukaw siya duman sa langit sa too nin Dios, an Pinakamapangyari sa gabos.
Sinusuratan ko kamo, mga ama, huli ta midbid nindo siya na dati nang nagdadanay poon pa sa kapinonan. Sinusuratan ko kamo, mga hoben, huli ta dinaog nindo an Maraot.