Hale sa gabos na kalangkawan nin desyerto nag-abot an mga lalaking mananamsam. Nagpadara ako nin gera tanganing raoton an bilog na daga; mayong makakapamuhay na matoninong.
Kagurangnan, isinikwal mo na daw nanggad an Juda? Kinakaongisan mo na daw an mga tawo sa Sion? Tadaw ta kinulogan mo kami nin marahay, kaya dai na kami maoomayan? Naghanap kami nin katoninongan, alagad mayo nin nag-abot na karahayan; naglaom kami na maomayan, alagad an nag-abot katakotan.
Dangan nagsabi ako, “Kagurangnan Dios, totoong dinaya mo an mga taga Jerusalem! Sinabi mo na magkakaigwa nin katoninongan, alagad sarong espada an nakabingat sa saindang mga halonan.”
Kun an mga tawo nagsasabi, “An gabos matoninong saka mayong pag-alaman,” dangan biglang maabot an kapahamakan sainda! Maabot iyan arog kan kulog na namamate kan babaeng madali nang mangaki; dai ninda iyan madudulagan.