48 Dangan an langit saka an daga, asin an gabos na yaon diyan, mag-aawit sa kaogmahan sa panahon na an Babilonia bumagsak sa kamot kan mga magaba saiya hale sa amihan.
Pagkurahaw sa kaogmahan, o kalangitan! Pagkurahaw, o hararom na mga lugar kan daga! Pagkurahaw sa kaogmahan, o kabukidan, asin lambang kahoy kan kadlagan! Ipinahiling nin Kagurangnan an saiyang kadakulaan sa pagligtas kan saiyang banwaan na Israel.
Maghale kamo sa Babilon, magdulag kamo! Maogma nindong ikurahaw an bareta; ipasabot iyan saen man na lugar: “Ilinigtas nin Kagurangnan an Israel na saiyang sorogoon!”
Pag-awit, kalangitan! Pagkurahaw sa kaogmahan, kinaban! Mag-arawit logod an kabukidan! Huli ta rarangahon nin Kagurangnan an saiyang banwaan; maheherakan niya an nagtitios niyang banwaan.
“Huli ta sarong nasyon hale sa amihan an nagsalakay sa Babilonia asin gigibohon ining sarong desyerto. Madurulag an mga lalaki saka mga hayop; mayo na nin mag-eerok duman.”
Huli ta susuratan ko an sarong grupo nin makokosog na nasyon sa amihan tanganing salakayon an Babilonia. Malinya sinda sa pakigera asin sasalakayon ninda an Babilonia. Mga eksperto sindang paraayam asin mayo nin nasasayang na bosog kun sinda minapana.
Nag-abot sinda tanganing raoton an Babilon; binihag an mga soldados kaini, saka binari an saindang mga pana. Ako an Dios na nagpapadusa kan karatan, asin papabayadon ko an Babilonia sosog sa maninigo saiya.
Mag-ogma ka, O kalangitan, huli kan saiyang pagkarumpag! Mag-ogma kamo, mga banal, mga apostol asin mga propeta, huli ta hinukoman na siya nin Dios dahel kan ginibo niya saindo!