An banal na Dios nin Israel, an Kagurangnan na nagliligtas saindo, nagsasabi, “Sa pagligtas saindo, mapadara ako nin hukbo laban sa Babilon; gagabaon ko an trangkahan kan syudad, asin an mga kinurahaw kan saiyang namamanwaan magigin pagtangis.
An mga kayamanan hale sa madiklom saka tagong mga lugar itatao ko saimo, dangan maaaraman mo na ako an Kagurangnan, asin na inapod ka sa saimong ngaran kan Dios nin Israel.
Naanggot ako sainda huli kan saindang kasalan saka kapasloan, kaya pinadusahan ko sinda asin pinabayaan. Alagad matagas an saindang payo asin nagpadagos sinda sa saindang gawe.
An tawong nagpapayaman sa paagi nin pandadaya, garo gamgam na naghihilomlom kan bako niyang sogok. Sa panahon nin saiyang kakosogan mawawara an saiyang kayamanan, asin sa saiyang kataposan magigin lolong siya.
Gadanon nindo an saiyang mga soldados! Uboson nindo sinda. Herak man sa mga taga Babilonia huli ta nag-abot na an aldaw, an panahon nin pagpadusa sa sainda.” (
“Babilonia, pano ka nin kapaabaw-abawan, kaya ako, an Kagurangnan Dios nin mga hukbo, kalaban mo. Nag-abot na an saimong aldaw, an panahon tanganing padusahan taka.
Kagadanan para sa saiyang mga kabayo asin pagkaraot para sa saiyang mga karwahe! Kagadanan para sa saiyang tinandanan na mga soldados— maluluya nanggad sinda! Pagkaraot para sa gabos niyang yaman tanganing masamsam an mga iyan.
Kaya tinaraman nin Kagurangnan an mga taga Jerusalem, “Makikilaban ako para saindo; ibabalos ko kamo. Papamarahon ko an dagat asin burabod kan Babilonia.
Hinapot ako nin Kagurangnan, “Amos, ano an nahihiling mo?” Nagsimbag ako, “Sarong basket nin prutas.” Tinaraman ako nin Kagurangnan, “Nag-abot na an kataposan kan sakong banwaan na Israel. Dai ko na babagohon an sakong isip dapit sa pagpadusa sa sainda.
Huli sa saindang kapasloan, dadayaon ninda kamo sa paagi nin putik na katukdoan; alagad haloy nang andam an hatol sa sainda asin an magadan sainda dai nagtotorog!
Dangan nagdolok sako an saro kan pitong anghel na may pitong mangko asin nagsabi, “Madya, ipapahiling ko saimo an padusa kan pinakamaraot na babae—an dakulang syudad na nakatugdok harani sa dakul na salog.
Nagsabi pa sako an anghel, “An nahiling mong mga tubig na natutukawan kan maraot na babae iyo an mga banwaan, mga katawohan, mga rasa asin mga lengwahe.
Nagbugtak sinda nin alpog sa payo, nagtangis saka nagmondo patin nagsabi, “Makangingirhat! Makatatakot an nangyari sa dakulang syudad na iyan, saen nagyaman an gabos na mga may barkong naglalayag sa dagat huli kan saiyang kayamanan! Sa laog nin saro sanang oras nawara saiya an gabos!”