Kan siya magtaram na tutunawon niya an saiyang banwaan, si Moises na saiyang pinili nagtindog sa saiyang atubang, nakimaherak na dai sinda tunawon kan saiyang kaanggotan.
Nagtaram siya, “Kun bilog na puso nindo akong susunodon huli kan paggibo nin matanos asin huli sa pag-otob kan sakong mga togon saka mga pagboot, dai ko kamo papadusahan kan arin man sa mga kahelangan na ipinadara ko sa mga Egipcio. Ako, an Kagurangnan an saindong parabolong.”
Magpoon sa bitis sagkod sa payo, mayo nin kaginhawahan, kundi mga bakros saka mga gatok asin nagdudugong mga lugad; dai nagkahurugasan o nabugkosan, o nalahidan nin lana.
Nahiling niya na maski saro mayo nin minatabang sa naaapi. Kaya gagamiton niya an sadiri niyang kapangyarihan sa pagligtas sa mga naaapi asin tanganing manggana siya.
Kagurangnan, isinikwal mo na daw nanggad an Juda? Kinakaongisan mo na daw an mga tawo sa Sion? Tadaw ta kinulogan mo kami nin marahay, kaya dai na kami maoomayan? Naghanap kami nin katoninongan, alagad mayo nin nag-abot na karahayan; naglaom kami na maomayan, alagad an nag-abot katakotan.
Itatao ko giraray saindo an marahay na hawak; bobolongon ko an mga lugad nindo maski nagsasabi an mga kaiwal nindo, ‘Isinikwal an Sion; mayo nin siisay man na nagmamakulog saiya!’ Ako, an Kagurangnan, an nagtaram.”
Alagad bobolongon ko an syudad na ini asin an mga tawo digdi. Itatao ko giraray sainda an marahay na hawak. Papahilingan ko sinda nin nagsusupay na katoninongan saka katiwasayan.
Siring na an bubon dai nag-oontok sa pagtao nin preskong tubig, an Jerusalem dai man nag-oontok sa paggibo nin karatan. Kadahasan asin pagkaraot an nadadangog ko sa laog kan syudad; gabos na sanang helang saka lugad an sakong nahihiling.
O Jerusalem, ano an masasabi ko para saimo? Saen taka ikakabaing, tanganing ika sakuyang maranga? An pagkarumpag mo arog kahiwas kan kadagatan; siisay an makakahirahay saimo?
Naghanap ako nin saro man lamang na lalaki sa sainda na makakatugdok nin kudal, na makakatindog sa kabtang kan kudal na narumpag tanganing bantayan an daga kun madali ko nang tunawon iyan kan sakong kaanggotan, alagad mayo akong nakua.
“Aki nin tawo, binari ko na an braso kan hade nin Egipto. Mayo nin nagbugkos o nagbolong kaiyan tanganing dai man iyan magkosog dangan magkapot giraray nin espada.
Nagsasabi an mga tawo, “Magbaralik na kita sa Kagurangnan! Kinukulogan niya kita, alagad papaomayan niya kita; linugad niya kita, alagad bubugkoson niya an satong mga lugad.
Mayo nin bolong para sa saimong namamatean, asin mayong karahayan an saimong mga lugad. Mag-ooropak an mga makadangog kan saimong pagbagsak. May nakaligtas daw sa saimong mayong ontok na kakurihan?
“‘Ako, asin ako sana, an Dios; mayo na nin ibang totoong dios. Nakakagadan ako saka nakakabuhay; nakakalugad saka nakakapaomay, asin mayong makakaolang sa gigibohon ko.
Dinara ni Cristo an satong mga kasalan sa saiyang hawak duman sa krus tanganing magadan kita sa satong kasalan asin mabuhay sa katanosan. Naomayan kamo huli kan saiyang mga lugad.
Isinusurat ko ini saindo, mga aki ko, tanganing dai kamo magkasala. Alagad kun may magkasala, igwa nin nakikimaherak para sato sa atubang kan Ama—si Jesu-Cristo, an matanos.