Tinaraman ako nin Kagurangnan Dios, “Jeremias, sabihan mo an banwaan nin Israel na an lambang tapayan dapat na panoon nin arak. Masimbag sindang aram ninda na an lambang tapayan para sa arak dapat panoon nin arak.
Dangan tinaraman ako nin Kagurangnan, “Sabihan mo an mga tawo na ako, an Kagurangnan nin mga hukbo, an Dios nin Israel, nagboboot na mag-inom sinda sagkod na maburat saka magsuka, sagkod na matumba saka dai na makatindog, huli kan gera na ipapadara ko sainda.
Naghahanap ka nin darakulang bagay para sa saimong sadiri? Dai mo paggibohon iyan. Mapadara ako nin kasakitan sa gabos na tawo, alagad ililigtas ko an saimong buhay, bilang regalo nin ralaban, saen ka man magduman. Ako, an Kagurangnan, an nagtaram.”
Nagtaram an Kagurangnan, “Burata an Moab huli ta nagrebelde siya tumang sako. Magliligid siya sa sadiri niyang suka, asin pagngingisihan siya kan mga tawo.
Mga unason daw sinda? Ipag-aandam ko sinda nin sarong bangkete, saka buburaton ko sinda asin papaogmahon. Makatorog sinda asin dai na nanggad magigimata.
An Babilonia nagin arog sa bulawan na kalis sa kamot ko, tanganing buraton an bilog na kinaban. Nag-inom kan saiyang arak an mga nasyon, kaya narungaw sinda.
Ininom kan sakuyang banwaan an mapait na kalis nin padusa sa sakong banal na bulod. Alagad an gabos na nasyon sa palibot mainom kan orog pang mapait na kalis nin padusa; iinomon ninda iyan gabos asin mapapara sinda.
mainom kan arak nin kaanggotan nin Dios—na mayong salak na ibinubo sa kopa nin saiyang kaanggotan. Papasakitan siya sa kalayo saka sa asupre sa atubang kan banal na mga anghel asin kan Kordero.
May nagsunod na ikaduwang anghel na nagsabi, “Rumpag na! Rumpag na an bantog na Babilonia, an nagpainom sa gabos na nasyon kan arak nin saiyang karigsokan.”
Huli ta an gabos na nasyon nag-inom kan arak nin saiyang karigsokan. An mga hade sa kinaban nakipagdorogan saiya asin an mga negosyante sa daga nagyaman huli kan sobra niyang kapasloan sa laman.”